Ruik Rotorua

Rotorua is echt heel gaaf. In Rotorua kan je een scheet laten zonder dat iemand je raar aan zal kijken. Sterker nog, niemand zal uberhaupt opkijken. Dat is niet echt waarom Rotorua zo cool is, maar heeft er wel mee te maken. De hele stad ruikt namelijk al naar een grote eierruft, omdat dit het vulkanisch centrum van Nieuw-Zeeland is. In de stad en omgeving kan je heerlijk genieten van de zwavelwalmen die er rondhangen. In het park Te Puia net onder de stad bevindt zich de grootste geiser in the southern hemisphere. Dat was natuurlijk wel een kijkje waard :). De geiser kan zo'n 30 meter hoog spuiten, maar toen ik er was kwam het denk niet hoger dan een meter of 3. Domper -_-... Je kon mee op een gratis tour door het park (nouja, gratis...je had er al voor betaald in je entree). Zo werden we ook meegenomen naar het culturele centrum van de Maori's met de carving en weaving school. Twee van de belangrijkste ambachten binnen de Maori-cultuur. De scholen zijn nog steeds actief. We konden jongens aan het werk zien met het houtsnijden in verschillende soorten hout en beelden van allerlei verschillende maten. Er werden 2 a 3 meter hoge beelden gemaakt, maar ook van maar 20 centimeter. Daarna door naar de weaving school waar we een demonstratie kregen. Vroeger maakte de Maori's AL hun kleding van 'flax', een soort riet. Dit bevat namelijk fibres die redelijk makkelijk te verkrijgen zijn uit de plant en erg sterk. Hiervan werd touw gemaakt en gewoven tot kleding of gebruikt om veren aan vast te knopen (voor in de winter ;)). Daarna verder door de rest van het park en ook weer naar die 'grote geiser'. Precies op dit moment was hij ook weer actief en nu gelukkig wat spectaculairder. Ik denk dat het water zo'n meter of 15 hoog kwam. Ok, hij kan dus nog veel hoger, maar na die 3 meter van daarvoor was dit erg leuk. Na de tour nog zelf even door het park gelopen en genoten van alle mudpools, hotsprings, vulkanisch gesteente en natuurlijk de geur... :P. Er was ook nog een Kiwi House wat ook nog wel een bezoekje waard was, want ja... naar Nieuw-Zeeland zonder een kiwi gezien te hebben? Nee inderdaad, dat kan niet. Maar na een kwartier in de donkerte (de kiwi is een nachtdier) te hebben gestaard vond ik het wel weer mooi geweest. De kiwi had er blijkbaar geen zin in of lag lekker te slapen ofzo. I don't know. Dat moet nog maar een andere keer dan.
De volgende dag was echter nog veel cooler. Toen een klein uitstapje naar Hell's Gate. Een vulkanisch actief gebied vol met grijs/geel gesteente wat het een soort maanlandschap maakt! Heel erg vet! Overal stomende poeltjes met kokend water of modder. Dit is ooit zo genoemd door George Bernard Shaw (een Engelsman geloof ik) die, toen hij dit zag, concludeerde dat dit wel de doorgang naar de hel moest zijn! Heel erg gaaf. Foto's volgen ;).
Na Rotorua had ik nog een wandeling in de omgeving uitgezocht die me ook al halverwege naar Hamilton bracht. Volgens een Brits stel in Auckland was dit echt een leuke stad dus besloot ik om daarna maar door te rijden. De wandeling viel overigens erg tegen. Ik liep vooral door weilanden (die vol stonden met koeien!) en de views waren niet heel erg boeiend. Jammer genoeg bleek Hamilton ook niet de stad te zijn waar ik op gehoopt had en ik heb geen idee wat die Engelsen er leuk aan vonden. Ik ben hier naar de Hamilton Gardens geweest die enorm mooi zouden moeten zijn... Ze hebben hier allemaal tuinen uit verschillende landen/culturen (typische Engelse, Romeinse, Japanse, Chinese enz...). Maar na ECHT mooie tuinen in China gezien te hebben was dit allemaal maar mwah. Dus maar snel weer door naar de volgende bestemming: naar het zuiden richting Waitomo.